پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

از دو طرف بام بشکل مکرر می‌افتیم و عبرت نمی‌گیریم. یا شهر را با برداشت‌ها و تفسیر‌های نادرست از شریعت، به سمت مردسالاری پیش می‌بریم و فاقد فضای زنانه خصوصا در زیر ساخت‌ها و فضای عمومی و یا با شعاردرمانی و وعده گرایی بی رنگ، قصد رفع بی عدالتی‌ها و تبعیض‌های پیدا و پنهان جنسیتی را داریم. تکلیف با خودمان مشخص نیست. اگر قصد تفکیک فضایی داریم، رویکرد برنامه ریزی مان الزاما باید دو و یا سه ساختی باشد. یعنی برای هر نوع خدمات و زیر ساختی، باید سه حالت مردانه، زنانه و عمومی در نظر گرفته شود (مثل مدرسه، مثل دستشویی و ...). اگر رویکرد برنامه ریزی مان تلفیقی و ترکیبی است. باید حساسیت‌های جنسیتی لحاظ شود. ادعای جداسازی فضا‌ها را داریم و وامانده در کمترین سطح برنامه ریزی تلفیقی هستیم. از شهرداران خود درباره فضای پارک ها، سینما‌ها، فضای ورزشی، مجسمه‌های شهری، نامگذاری خیابان ها، تقدیر از مشاهیر علمی و صد‌ها مصداق دیگر، سوال کنید. لطفا حرکت بینانسلی و تمدن سازی اسلامی -ایرانی را به یک مشت کارمند بخشنامه گرا و سیاسیون وامانده در خود واگذار نکنید. تمدن سازی، حرکت پیوسته توسعه‌ای و بینانسلی می‌خواهد.

یک نشریه فرانسوی با توجه به مشکلات عدیده زنان در این کشور، شرایط را برای بانوان پناهنده افغان در فرانسه هم سخت پیش‌بینی کرده است.

موضوع امنیت در شهر و فضا‌های شهری تنها مختص زنان نیست؛ همه اقشار و گروه‌های جامعه باید بتوانند آزادانه و بدون احساس ترس در فضا‌های عمومی و شهری حضور پیدا کنند. این به این معناست که هنگام طراحی محیط‌های شهری با نگاهی جامع سهم و نقش هریک از گروه‌ها در فضا‌های فیزیکی و کالبدی دیده شود، اما به‌نظر می‌رسد زنان به‌ویژه در جامعه ما در این زمینه سهمی اندک دارند.

زهرا بهروز آذر گفت: دستورالعمل جدیدی صادر کردیم تا نقاطی که ممکن است زنان احساس ناامنی کنند یا آسیب ببینند را به سامانه 137 معرفی کنند.

طبق آخرین نظرسنجی‌های مراکز غربی پشت ظاهر فریبنده تبلیغاتی «برابر جنسیتی» واقعیت تلخ دیگری در جریان است که به وضوح نشان می‌دهد مشکل حجاب یا روسری نیست.

یکی از دغدغه های انسان که از دیر باز مورد توجه بشر بوده است مساله امنیت ‏می باشد. چنانچه برخی از اندیشمندان حوزه مطالعات امنیتی، توجه به امنیت را قبل از وجود اجتماع های ‏بشری دانسته و به وجود آمدن اجتماع را نیاز بشر به امنیت دانسته اند.

بیست تن از فعالان مدنی و فرهنگی بانوان از طیف های گوناگون فکری، از جمله (به ترتیب حروف الفبا): آذر منصوری، آزاده عزیزالدین، توران ولی مراد، زهرا ربانی املشی، زهرا شجاعی، ژیلا موحد شریعت پناهی، شهلا انتصاری، شهلا لاهیجی، شیما قوشه، طلعت تقی نیا، فاطمه گوارایی، فائزه هاشمی، فرزانه دشتی، محترم رحمانی، مرضیه آذرافزا، معصومه دهقان، ناهید توسلی، نسیم بنی کمالی، نیره توکلی و نوشین احمدی خراسانی، به فراخوان هفته نامه پایتخت کهن، به دو پرسش زیر پاسخ دادند: